19 خبرنگار در رژيم حامد کرزی در افغانستان کشته شده اند

باتأسف فراوان آخرین روزهای سال 2009 نیز با مرگ یک عضوخانواده مطبوعات وآزادی بیان به پایان میرسد. من به عنوان یک عضو این خانواده مرگ ایشان را به همه اعضای خانواده مطبوعات وآزادی بیان وتمام دوستان وفامیلش تسلیت عرض مینمایم.

 یک خبرنگار کانادایی بنام میشل لانگ روز گذشته در ولایت قندهار، همراه با چهار سرباز کانادایی کشته شد. آن ها زمانی کشته شدند که برای بازدید از پروژه های بازسازی در مسیر راه بودند که يک بمب کار گذاری شده در کنار جاده منفجر شد. خانم میشل لانگ برای یک رسانه ی کانادایی بنام "هرالد" گزارش تهیه می کرد.

با کشته شدن اين خبرنگار کانادایی، تعداد خبرنگاران کشته در افغانستان در رژيم حامد کرزی به 19 خبرنگار می رسد.

طبق آنچه در کتاب "سانسور در افغانستان" آمده، نام اين خبرنگاران کشته شده چنين می باشد:

شیما رضایی: تلويزيون طلوع/ سال 2005

ميوند: راديوی پيغام صلح ولايت / سال 2005

نادیه انجمن: شاعر و دانشجو/ سال 2005

عبدالقدوس: تلويزيون آريانا / سال 2006

کریستین استروو: دويچه وله ی آلمان/ سال 2006

کارن فیشر: دويچه وله ی آلمان / سال 2006

رحمان گل: يک رسانه ی دولتی در ولايت فارياب / سال 2007

اجمل نقشبندی: مترجم يک خبرنگار ایتالیایی/ سال 2007

ذکیه ذکی: "راديو صلح" / سال 2007

شکیبا سنگه آماج: تلويزيون شمشاد/ سال 2007

عبدالمنیر: راديو و تلويزيون ملی در جوزجان / سال 2007

انور صالح: یک رادیو در خوست/ سال 2007

کریستن توماسن: روزنامه ی "داگ بلاده" نروژ سال 2008

صمد روحانی: بی بی سی و خبرگزاری پژواک/ سال 2008

جاوید احمد: شبکه ی سی تی وی کانادا/ سال 2009

سلطان منادی: نيويورک تايمز/ سال 2009

جان الله هاشم زاده: تلويزيون شمشاد / سال 2009

احسان الله شهید زوی: تلویزیون دولتی ولایت لغمان/ سال 2009

میشل لانگ: هرالد کانادا/ 2009

از سوی دیگر گزارش شده که دو خبرنگار فرانسوی نیز بتازگی در افغانستان ربوده شده اند. مقامات محلی می گویند اين دو خبرنگار همراه به مترجمان خود در مسیر راه ولایت کاپیسا مورد حمله قرار گرفته و ربوده شدند.

Read More

يورش پوليس به تلويزيون نورين و لت و کوب وحشیانه و بازداشت نستوه نادری خبرنگار اين تلويزيون

 ساعاتی پيش پوليس به همراه عده ای از سارنوالان يا دادستانان افغانستان به دفتر تلويزيون نورين در کابل يورش برده و علاوه بر تخريب وسایل کاری خبرنگاران و دفتر تلويزيون، نستوه نادری خبرنگار اين تلويزيون را بازداشت کردند. بازداشت نستوه نادری به دليل برنامه های انتقادی وی صورت گرفته است. روز گذشته نيز برخی از وکلای پارلمان افغانستان نارضایتی خود را از برنامه های انتقادی اين خبرنگار در تلويزيون نورين ابراز داشته بودند. امشب قرار بود، نستوه نادری، برنامه ای درباره ی وضعیت پارلمان افغانستان داشته باشد.

پولیس در هنگام بازداشت نستوه نادری به شدت او را با مشت و لگد و قنداق اسلحه، مورد لت و کوب قرار داد. يک منبع آگاه به کابل پرس گفته است که پوليس در هنگام لت و کوب و بازداشت نستوه نادری، نشئه بوده است.

در هشت سال اخير ده ها تن از خبرنگاران افغانستان توسط ارگان های مختلف دولتی از جمله امنيت ملی بازداشت و لت و کوب شده اند. حدود بیست خبرنگار نيز در افغانستان جان خود را از دست داده اند

به عنوان یکی ازاعضای خانواده مطبوعات بازداشت نستوه نادری را به شدت محکوم کرده و خواهان آزادی بی قید و شرط ایشان هستم.

Read More

آیا ممکن است افغانستان چهره ی دیگری داشته باشد؟

افغانستان دیگر، عنوان کانفرانسی بود که به تاریخ 12 دسامبر ازطرف سازمان امرجنسی وشبکه ی کاریتاس ایتالیا درشهرونیزایتالیا برگزار شد. دراین کانفرانس علاوه از این دوسازمان که مدت ده سال است درافغانستان فعالیت دارند ده ها سازمان دیگرنیزشرکت نموده بودند. گرچند قرار بود دراین کانفرانس آقای Franco Frattin وزیرخارجه ایتالیا نیزحضورداشته باشد ولی او درآخرین دقایق مانده به شروع کانفرانس باتماس تلفونی ازحضورخود معذرت خواست. درشروع این کانفرانس آقای Gino strada رئیس سازمان امرجنسی بانقد سیاست های جامعه جهانی درقبال افغانستان گفت: متاسفم که افغانستان رابه ما و شما فقط باچهره القاعده ، طالب ومواد مخدر معرفی میکنند، درحالی که شما میتوانید افغانستان را باچهره دیگری بشناسید؛ افغانستان را باتماس به مردم وفرهنگش بشناسید نه با آن چیزی که به آنها تحمیل گردیده است. اوگفت همه کشورها بانداشتن کمترین شناخت ازافغانستان ومردم آنجا بطور ناخواسته درآن کشوروارد جنگ گردیده وسالانه ملیارد ها دالر را درآنجا فقط به خاطرحفظ سربازانش مصرف میکنند وآنگاه نام آنرا میگذارند کمک به افغانستان.

آقای سترادا درمورد اعزام نیروی های بیشتری ایتالیایی به افغانستان گفت که اولا شرکت درجنگ خلاف قانون اساسی ماست ودوم اینکه اگرما بازهم زیرنام بردن صلح به آن کشورمیرویم باید متوجه باشیم که صلح را نمیشود بابماردمان قریه ها وکشتن هزاران زن وکودک تامین کرد. اوافزود ایتالیا درظرف هشت سال حظورنظامی اش درافغانستان 2،5 ملیارد یورو مصرف نموده وازاین مبلغ حتا یک سنت هم برای مردم آن کشورمفید نبوده است، این پول ها همه فقط برای نگه داشتن دوهزار سربازدرآن کشوربه مصرف رسیده است درحالیکه همیشه ازرسانه های دولتی ما فقط خبرهای گمراه کننده را شنیده ایم. این پول به نام کمک به مردم افغانستان وتامین امنیت برای شهروندان آن کشوربه آنجا سرازیر شده است درحالیکه تاهنوز این نیروها قادربه تامین امنیت خودشان نیستند چه رسد به امنیت مردم آنجا. اوگفت ما بااین پول میتوانستیم 200 بیمارستان درآن کشوربسازیم که حد اقل گراف مرگ ومیرجامعه افغانستان نسبت عدم دسترسی به دارو ودرمان؛ کمتر میشد، نیروهای امریکایی درظرف هشت سال گذشته 300 ملیارد دالر را به خاطرجنگ درافغانستان مصرف نموده اند درحالیکه با این مبلغ میتوان چهار بارآن کشوررا بازسازی کرد. او گفت سازمان ما درمدت ده سال فعالیت درزمینه صحی مبلغ 48 ملیون یورو را دراین کشوربه مصرف رسانده است ونتیجه آن نجات دادن ده ها هزار نفرازمرگ وحد اقل موجودیت سه بیمارستان باسرویس دهی مجهزورایگان درآن کشور بوده است. اوگفت وقتی در11 دسامبر2001 نیروهای ایتالیایی وارد افغانستان شد، تلویزیون دولتی ما"1Rai"خبری خنده آوری داشت! (کشتی های حامل نیروهای حافظ صلح ایتالیا امروز درافغانستان لنگرانداختند)" شناخت ما ازافغانستان این بود وقتی ناخواسته وارد جنگ درآن کشورشدیم." اودرجواب این سوال که چگونه میشود صلح را درافغانستان تامین کرد؟ گفت: تاوقتی ما باتانک هاو جلیقه های ضد فشنگ به خانه ی افغانها برویم هیچ وقتی آنها به ما اعتماد نخواهد کرد ووقتی اعتماد بین مردم افغانستان ونیروهای بین المللی وجود نداشته باشد هیچ وقتی خواب صلح را نخواهیم دید زیرا درحال حاضراعتماد مردم افغانستان نسبت به نیروهای خارجی به طالبان وجنگ سالاران جهادی بیشتر است. ازسوی دیگر کشورهای غربی نباید درمورد سرنوشت افغانستانی ها تصمیم بگیرند، زیرا این مداخلات اکنون به بزرگترین درد برای مردم کشورتبدیل شده است.

آقایDon Dino رئیس بنیاد کاریتاس وMassimo cacciari شهردار ونیز،نیزسخنان آقای سترادا را تائید نموده وافزودند ما امید واریم برای تغییر استراتیژی درقبال افغانستان کشورهای غربی، بیشتر به مردم آن کشور رجوع نموده وبامشوره ی آنها درمورد حل معضلات تصمیم بگیرند. مانباید اشتباهات گذشته را تکرار نماییم وبه کسانی اعتماد نماییم که درطول هشت سال هیچ کاری نتوانسته اند درآن کشورانجام دهند، خوبترین الترنتیف باید شناخته شود وبه کرزی باید فشارآورده شود تادرمورد تعهدات بین المللی که دارد جدا عمل کند.

وعده ی کمک های صحی بیشتر وساختن 2000 واحد مسکونی :

بنیاد کاریتاس ایتالیا وعده نمود که درسال آینده سه باب مکتب و2000 واحد مسکونی درمناطق فقیرنشین افغانستان خواهد ساخت وسرویس کمکهای صحی اش را نیز افزایش خواهد داد.

دراخیرآقای جینو سترادا رئیس سازمان امرجنسی نیزوعده شد تادرسال آینده یک کلینک دیگررا درافغانستان فعال نماید. این سازمان که ازسال 2000 تاحال درافغانستان فعالیت دارد سه شفاخانه مجهزدرولایات کابل،پنجشیروهلمند ساخته وچندین کلینک دیگررا نیزبطور مستقیم کمک میکند. گرچند کارکنان شفاخانه امرجنسی درهلمند همیشه به دست داشتن باطالبان متهم شده اند ولی درکل فعالیت های این سازمان درعرصه ارائه کمک های صحی رایگان خصوصابرای زخمی های جنگ وماین بسیار موثربوده است.

دراخیراین محفل سازمان حقوق بشربرای همه، نیزبیانیه ی را ایراد نمود که درآن علاوه ازنقد سیاست های غرب درمورد افغانستان، نسبت به مشکلات مهاجرین افغانستانی دراین کشورسخن نیزهشدارداده بودند. دراین بیانیه آمده بود وقتی ماازافغانستان دیگریاد میکنیم نباید این افغانستان که درجلوی دروازه های ما پرپرمیشود را فراموش کنیم، زیرا دراین شهرما افغانستان را بواسطه کودکان نوجوانی شناخته ایم که همه روزبرای گریختن ازمرزبانهای بندرهای مدیترانه درزیرکامیون ها له میشوند. ما افغانستان را درقدم اول بواسطه ظاهر رضایی کودک 13 ساله افغانستانی شناختیم که به خاطر پناهنده شدن زیرلاستیک های کامیون درهمین شهرتکه تکه شد. اگرهمه حرف ازکمک به افغانستان میزنیم باید اول ازهمین افغانستانی که درجلوی دروازه های مان هست شروع کنیم بی آنکه 8000 کلومتر دورتر رفته وباتانک ها وهلی کوپترها وبمب ها به آن مردم دموکراسی تزریق نموده وبابرچه وتفنگ صلح را به آنها هدیه کنیم.

Read More

سیلو برلوسکونی صدراعظم ایتالیا در میلان مورد حمله قرار گرفت

صدراعظم ایتالیا دیروزپس ازشرکت درگردهمایی طرفدارانش درمیدان Piazza del Duomo درشهرمیلان مورد حمله قرار گرفته وازناحیه صورت زخمی شد. دراین حمله دو دندان آقای برلوسکونی شکسته ،استخوان دماغش ترک برداشته ولبش پاره شده است. خبرنگاران حاضردرصحنه میگویند که قبل ازاین حمله آقای برلوسکونی مصروف امضای عکسهایش برای طرفدارن خودبوده است ووضعیت، کاملا نورمال به نظرمیرسیده است که ناگهان شخصی به نام MASSIMO Tartaglia 42 ساله که به او نزدیک شده ومجسمه ی سنگی را که به دست داشت ازفاصله سه متری به شدت به صورت او کوبیده است.

برلوسکونی پس ازحمله کوشش نمود وضعیتش را نورمال نشان دهد، او به روی ماشینش بالارفت وصورت خونی اش را برای خبرنگاران نشان داد وسپس توسط محافظانش به داخل ماشین برده شده وراهی بیمارستان گردید. وی فعلا ازبخش مراقبت های ویژه خارج گردیده وگفته است حالش خوب است ولی باید فعلن دربیمارستان باشد. برلوسکونی 73 ساله که دومین بار به مقام نخست وزیری ایتالیا رسیده است همیشه یکی ازچهره های اختلاف برانگیزدراین کشوربوده واکثرمردم ایتالیا بااو مخالفت دارند. زندگی شخصی او نیزپس ازطلاق گرفتن ازهمسرش Veronica Lario درماه اپریل سال جاری به دنبال نشرگزارشهای که وی را متهم به داشتن رابطه جنسی باروسپی ها میکرد به طورکامل زیرزره بین می باشد. او همچنان همیشه ازسوی مخالفانش متهم به دست داشتن با ما فیا بوده وپرونده اش پس ازلغوقانون مصئونیت سیاسی اش دوباره ازطرف دادگاه این کشوربازگشایی شده است ، هفته گذشته ده ها هزار نفردرشهرروم پایتخت ایتالیا علیه برلوسکونی تظاهرات نموده بودندولی آقای برلوسکونی دست داشتن بامافیا را رد کرده است. حادثه دیروزشهرمیلان که درآنجا حزب آقای برلوسکونی طرفداران زیادی دارد تردیدهایی را نسبت به سرویس امنیتی وی به جود آورده است.

Read More

گزارشهای ویدیویی ازوضعیت آواره گان افغانی دریونان وایتالیا وانعکاس آن درتلویزیونهای ایتالیا

این ویدیو ها را بایک کمره غیرحرفه ی تهیه کرده بودم بناء ازکیفیت خوبی برخوردار نیست.

Read More

قلب های مقدس قدرت درد کشیدن را ندارند

حالا زمستان است وهوا بس ناجوانمردانه سرد!

اینجا درکشوریونان بسیاری ازکودکان بی سرپناه که ازصحنه داغ و وحشتناک جنگ فرار کرده اند، درخیابانها وپارک ها میخوابند. هرروزکه هوا بیشترسرد میشود زندگی آنها با خطر جدی تری مواجه میگردد. شب ها وقتی ازخیابانهای نزدیک پارک آتیکی درمرکزشهرآتن پایتخت یونان بگذری شیون های دردناکی را میشنوی؛ اینها صدای کودکان آواره افغانیست صدای انسانهای که نمیتواند صحبت کنند واگرصحبت کنند، بازهم هیچ کسی قادر به ترجمه ی آن نیست.

این ها ازکشوری می آیند که تضاد، درگیری و بی نظمی درآن سابقه ی طولانی دارد، تضادهای که بیش ازدوملیون کودک دراثرآن جان باخته ، نزدیک به پنج ملیون دیگربرای همیشه معیوب شده، ده ملیون کودک ازنگاه روانی آسیب جدی دیده، یک ملیون کودک یتیم شده وبیش از 12 ملیون بی خانمان گردیده اند.

به راستی این قشرازجامعه انسانی که چقدر مظلوم وبی صدایند. همه میدانیم که درسومالیا، افغانستان، اریتره، عراق ودیگرکشورهای درگیرجنگ چی میگذرد. متاسفانه درهمه جا کودکان بیشترین قربانیان صحنه های جنگ را تشکیل میدهند. این گل های مقدس که انتظار وامید جامعه انسانی نیزهست بسیار به بی رحمی زیرلگدها پرپرمیشوند. ولی اینجا اروپااست، جایی که درآن حقوق کودکان تاسنین 18 سالگی تضمین گردیده است وهرقسم بی توجهی درمورد اطفال نظربه قوانین این سرزمین جرم محسوب می شود، قواعد وقوانین که صریحا برای حفظ حقوق بشر تصویب گردیده ولازم الاجرا خوانده شده است.

درحال حاضر حدود 60 خانواده افغانستانی درشهرآتن درخیابانها می خوابند که بیشترین آنها؛ پارک athiki وحفره های نزدیک استیشن قطار را برای خویش انتخاب کرده اند. کودکان این خانواده ها واقعن نیازبه مراقبت جدی دارند، این کودکان بی سرپناه روزها درخیابانها میگردند وبازیروروکردن زباله ها، میوه ها وسبزیجات خراب شده را جمع آوری نموده وازآن به عنوان غذا استفاده میکنند. علی کودک نه ساله افغانی یکی از کودکان پارک نشین درآتن است. او میگوید من وبرادرکوچکم که فقط هفت سال دارد، پدرومادرم ؛ مدت ده ماه است که درپارکها وخیابانها میخوابیم. وقتی به اینجا رسیدیم فکرمیکردم تمام بدبختی هایی را که درافغانستان داشتیم تمام خواهد شد ولی حالامیبینم که مشکلات تازه شروع شده، علی وبرادرش بوتلهای شیشه ای بیر را جمع آوری نموده وآنها میفروشند تا نان بخرند. روزهای خوب برای این کودک آواره سه شنبه ها است؛ زیرا دراین روزوقتی بازار روز جمع میشود؛ او مثل ده ها کودک دیگرمیوه های خراب شده وسبزیجات را ازلای زباله ها جمع آوری نموده وبا کوله بار پر به پارک میگردد.

ملالی خانم 36 ساله افغانی که باسه فرزندش مدت یک سال است درخیابانهای آتن زندگی میکند میگوید دیگردوست نداریم باخبرنگاران صحبت کنیم زیرا همه روزه ده ها خبرنگار ازکشورهای مختلف اروپایی به اینجا می آیند خبرتهیه میکنند ومیروند ولی این خبرها هیچ دردی را دوا نکرده است. او میگوید تنها درخیابان خوابیدن همه ی مشکلات نیست بلکه حملات مکرر گروپ های فاشیستی وضد مهاجروضرب وشتم مهاجرین درپارکها وسرکها بیشتربرای ما درد آوراست . ازسوی دیگر پلیس درحالی که این صحنه ها را میبیند هیچ توجهی به آن نمیکند. این وضعیت تنها مربوط به مهاجرین افغانستانی نیست. درکشوریونان مهاجرین درکل وضعیت مشابه دارند. وقتی به قصه های این آواره گان گوش دهی درحقیقت کشور یونان جهنمی است برای انسانهای که ازکشورهای سومالیایی، اریتره، عراق، ایران وافغانستان می آیند. این آواره گان حتا برای تداوی خویش به بیمارستانها مراجعه نمیتوانند زیرا هرمهاجری که ازطرف پلیس انگشت نگاری نشده باشد به مراکزصحی پذیرفته نمیشود. ازسوی دیگر اگرآنها خودرا برای انگشت نگاری به پلیس معرفی نمایند؛ به آنها ترک خاک داده میشود وآن وقت باید حد اکثرظرف یکماه خاک یونان را ترک نمایند ودرغیرآنصورت، شش ماه زندان ومبلغ 3 هزار یورو جریمه درانتظارشان خواهد بود. این ها همه واقعیت هایست که بطورصریح حقوق بشر وحقوق مهاجرین را نظربه کنوانسیون هاومعاهدات بین المللی نقض میکند. برای خروج هم راهی نیست زیرا مرزها به شدت کنترل میشود. درتابستان سال جاری وقتی برای تهیه گزارش ازوضعیت مهاجرین به یونان رفته بودم ده ها زن همراه باکودکان شان دربازداشت گاه ها وزندان های یونان بسرمیبردند که جرم همه ی آنها داشتن مدارک جعلی وتلاش برای خارج شدن ازیونان ذکرشده بود.

خانم ماریانی سخنگوی موسسه KINISI که درشهرپاترا به آواره گان کمک میکند، میگوید که هرروز این وضعیت دراماتیک ترمیشود زیرا همه کشورهای اروپایی، سازمان ملل، UNHCR همه وهمه چشم ها وگوشهای شانرا بسته اند. بیایید به اطفال خویش نگاه کنید وآنگاه حدس بزنید کودکانی که دراین شب های سرد درخیابانها میخوابند چی وضعی خواهند داشت؟ ما امید وارهستیم اینبار سازمانهای مدافع حقوق بشربراین مسئله توجه نموده ونگذارند حداقل این کودکان که هرکدام امید فردای جامعه انسانی هستند چنین بی رحمانه پرپرشوند. گزارش ها ومقالات زیادی دراین باره نشرشده است اما خیلی توجه کمی به آن صورت گرفته است. این واقعن برای آنانی که خودرا مدافع حقوق بشرمیدانند، شرم آوراست . ما باورداریم که امکانات زیادی وجود دارد تانیروهای انسان دوست وعدالت خواه باهم یکی شوند ونگذارند این همه جلوی چشم های مان صورت گیرد. اگرچنین وضعیت را قبول کنیم مانیزشریک جرم هستیم. بیایید باهم این سکوت انسان خوار را بشکنیم.

Read More