ولنتاین در سرزمینی که عاشقی جرم است

چهاردهم ماه روز"عاشقان" یا سن ولنتاین بود. این روز در کشورهای مختلف جهان از سوی دلباخته گان وعاشق پیشه های همه ساله گرامی داشته می شود و زوج های جوان هرکدام به نوبه خویش تحایفی را به همدیگر در این روز هدیه می دهند و درکنار همدیگر این روز را خوش می گذرانند.

اما در کشورهای اسلامی که جوانان در ارتباطات عاشقانه شان محدودیت های زیادی دارند؛ تنها می توانند با فرستادن پیامک ها از طریق تلفون و یا از طریق دنیای مجازی انترنت، این روز را به همدیگر تبریک گویند؛ آنهم با صد ترس و دلهره که مبادا پدران و مادران و یا اقارب شان با خبرشوند.

درکشور من "افغانستان" که بسیاری از مسائل اجتماعی خصوصا خوشی ها با مشارکت زن و مرد، از نگاه مفسرین دین، مخالف عنعنات اسلامی به حساب می روند؛ عاشقی نیز جرم است. عاشقان جوان در افغانستان بنا برهمین تفسیر ناشیانه از دین حتا اجازه ی صحبت کردن در خلوت با همدیگر را ندارند. اما با وجود این محدودیت ها اکنون تکنولوژی وانترنت برای جوانان افغانستان عبور از دیوارهای آهنین سنت و دین را آسانتر ساخته است.

برای جوانان افغانستان مبایل و شبکه های اجتماعی در فضای مجازی انترنت و سیله هایی هستند که اکنون ازطریق آنها می توانند باهم صحبت کنند، همدیگر را بشناسند، باهم معلومات رد وبدل کنند وحتا به همدیگر عاشق شوند.

قصه های دردناک

گرچند "سن ولنتاین" برای خیلی ها یک پدیده ی غربی به حساب می آید اما این پدیده اکنون مرز ها را شکسته و تقریبا به یک ارزش جهانی تبدیل شده است، ارزش سن ولنتاین در این است که ازعشق می گوید و ازعاطفه  و به آن روح تازه ی می بخشد.

با فرارسیدن این روز پرطرفدار با استفاده از فضای مجازی انترنت با عده ی از جوانان افغانستان صحبت کردم و از آنها در باره روز عاشقان پرسیدم. قصه های عاشقانه جوانان افغانستان  تراژیک و غمگین است. آنها از اینکه با محدودیت زیادی دچار هستند؛ به خاطر نرسیدن به عشق شان ازسنت های حاکم در جامعه گلایه دارند.  خیلی از جوانان پس از ارتباط عاشقانه "نامشروع" توسط حکومت افغانستان دستگیر و زندانی شده اند. از سوی دیگر در سالهای گذشته چندین دختر و پسر جوان به خاطر روابط " نامشروع" در مناطق مختلف افغانستان توسط نیرو های طالبان سنگسار و یا  تیر باران شده اند.

لیلی "نام مستعار" دختر 21 ساله اهل هرات افغانستان می گوید: سه سال است به جوانی عاشق شده است اما هیچ گاهی نتوانسته است با معشوقش بدون ترس ودلهره صحبت کند. لیلا می گوید یک بار که با معشوقش یکجا به گردش رفته بود، توسط نیروهای پلیس لت وکوب شده است و از آن پس جرئت بیرون رفتن با کسی را که عاشقش هست ندارد. لیلا می گوید با آنکه وسایل مانند مبایل و استفاده از انترنت ارتباط گرفتن آسان تر شده است اما این ارتباطات مخفیانه نیز توام باترس است. لیلا می گوید " می ترسم خانواده ام با ازدواج من و یما موافقت نکند. از اینرو تا حال این عشق را مخفی نگه داشته ایم".

فریده "نام مستعار" دانشجوی دانشگاه مزار شریف نیز از سنت های حاکم در جامعه سخت رنج برده است. او می گوید در اینجا همه کس برای زنان تصمیم می گیرد از اعضای فامیل گرفته تا مردم محل. او می گوید  در اولین روز های ورود به دانشگاه با پسری آشنا شده و پس از مدتی ارتباط آنها به عشق منجر شده است. اما اکنون خانواده ی فریده با ازواجش موافقت نمی کند. فریده می گوید می ترسد از رابطه عشقی اش با خانواده اش صحبت کند اما از طرفی هم وقتی خانواده ی پسر چندین بار به خواستگاری فریده رفته اند، فامیل فریده به آنها جواب رد داده است.

فریده می گوید چندین بار تصمیم گرفته است با دوست پسرش از افغانستان فرار کند. اما او می ترسد مبادا با سرنوشت صدیقه دچار نشود.
صدیقه  وخیام در 24 "مرداد" 1389 در منطقه  دشت آرچی ولایت قندوز در شمال افغانستان توسط طالبان سنگسار شدند. این زوج جوان که عاشق همدیگر بودند به خاطر عدم موافقت فامیل شان به پاکستان فرار نموده بودند ولی پس از گذشت شش ماه، خانواده های خیام و صدیقه با آنها تماس گرفتند و گفتند که آنها با ازدواج شان موافقت کرده اند. اما پس از آنکه این زوج جوان به افغانستان برگشتند؛ طالبان آنها دستگیر و به غیر انسانی ترین شکل در حضور صد تن سنگسار نمودند.

فریده در باره روز ولنتاین می گوید: خیلی از جوانان و عاشقان در افغانستان این روز را گرامی میدارند. او می افزاید بعضی از دختران وپسران جوان که خانواده های آنها کمتر سختگیر هستند، می توانند در این روزبا بهانه از خانه بیرون شوند ودر رستورانت های خاص برای تبریک روز عاشقان همدیگر را ببینند. اما عده ی کثیری از جوانان از دیدن همدیگر محروم هستند و تنها از طریق فرستادن پیام توسط "تلفون همراه" و یاهم از طریق انترنت، این روز را به همدیگر تبریک می گویند.

مهدی جوان اهل کابل در باره روز ولنتاین می گوید: روز ولنتاین برای ما روز میمونی است و ما آنرا گرامی میداریم. مهدی اما امید وار است روز سنگسار"صدیقه و خیام" (24 مرداد)  به عنوان روز عاشقان در افغانستان نام گذاری شود. مهدی می گوید جوانانی زیادی در افغانستان به خاطر عاشق بودن ودوست داشتن کشته شده اند، به زندان انداخته شده اند اما داستان صدیقه و خیام درد آور ترین داستان عشق در افغانستان است. او می گوید تصویر منتشر شده از سنگسار این زوج جوان توسط طالبان به طور واضح نشان می دهد که این دو جوان به جرم عاشقی با چه قصاوت غیر انسانی سنگسار شده اند. مهدی می گوید: خیلی از جوانان خواستار این است که روز سنگسار این زوج عاشق باید به عنوان روز عشاق در افغانستان به رسمیت شناخته شود. اما اکنون تحقق این آرزوی آنها خیلی بعید است.

Posted in: جامعه ی افغانستان