سید عاصف حسینی درماه ثور سال 1359 خورشیدی درشهر مزار شریف متولد گردیده است . اویک ساله بوده است که خانواده اش مثل صدها خانوادهء دیگر به اثر جنگهای انقلاب 1357 به ایران مهاجرت کرده است. عاصف حسینی تحصیلات ابتدایی ، متوسطه ولیسه خویش را درشهر مشهد ایران سپری نموده ودرسال 1377 دیپلم علوم تجربی را درآنجاکسب نموده است. اودرمورد علاقه اش به شعر چنین می گوید : گرایش به شعر کمی دروجودم بود، امامشخصاازسال 1375باشعر نووقالب های آن آشناشدم . ازآن سال به بعد مهمترین وتأثیر گذارترین جریان ها برشعرم، جلسات هفتگی "دردری " بود . که اصول شعر را آنجا آموختم ، کسی که مستقیما اصول واساس شعررابه من آموخت، "سیدعلی عطایی" بود. ازایشان مجموعهء منتشر شده که می توان گفت یکی از بزرگترین غزل سرایان معاصر محسوب می شود. پس ازآن گفته هاوپیشنهادات استاد ابوطالب مظفری واستاد محمدکاظم کاظمی، شعرم را جدی تر کرد .
حسینی درسال 1382 به افغانستان بازگشته است وفعلا دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه کابل می باشد.
سید عاصف حسینی دوباردرجشنواره ادبی قندپارسی درکشور ایران مقام دوم را بدست آورده است "1382و1385"
درسال 1386 اولین مجموعهء شعری حسینی زیر نام "من دراثرماه گرفتگی" توسط انتشارات عرفان درایران به چاپ رسیده است که ازنظر توالی آثار دومین اثر او می باشد .
ازسید عاصف حسینی رسالهءزیر عنوان "کابل تگزاس کوچک" نیز درسال1383به چاپ رسیده .ودواثر دیگرهم اکنون اماده چاپ دارد که عبارت اند از:
1. این کفش های پیاده "شعر"
2. روزهای آخرپاییز "خاطرات انتخابات پارلمانی 2005 " می باشد .
حسینی درمورد فعالیت هایش چنین می گوید:
فعالیت های سیاسی واجتماعی من بیشتر متوجه مطبوعات بوده است . مدیرمسئول هفته نامهء صدای مردم ، مدیرمسئول روزنامهء "لویه جرگه" ، وچندنشریه دیگررا به عهده داشته ام اما مهمترین فعالیت سیاسی من، کاندیداتوری درانتخابات پارلمانی سال2005 بود ( که جوانترین کاندیدای افغانستان بودم). درسال 1380 به همراه دوستانم" باشگاه نویسنده گان جوان" راتأسیس کردم وپس ازآن نشریهءادبیات مدرن یعنی "نامه" رانشرکردیم . اکنون 11شماره ازاین نشریه منتشرشده است. حسینی اکنون دانشجوی سال چهارم جامعه شناسی وفلسفه دردانشگاه کابل می باشد وبه گفتهء خودش کمتر فعالیت سیاسی دارد . حسینی همچنین دراین روز ها مشغول نوشتن یک رمان است که به گفته خودش تاچند ماه آینده این رمان به پایان می رسد وهم اکنون هفتادفیصدآن نوشته شده است.
ìììììììì
سیدعاصف حسینی ازمعدودشاعرانی است که درمدت کوتاه توانسته ، شهرت فراوان دربین شاعران جوان ایرانی وافغانستانی پیداکند. درشعرسپید بسیارموفق است. این شاعر درانعکاس دادن مسایل اجتماعی در شعرش دست توانا دارد . همیشه می کوشد پیام های نو را توسط ترکیب های زیبا بیان کند. پیام شعرش همیشه دغدغه های درونی اورا تشکیل می دهد ودرهر مسایل بزرگ اجتماعی که رخ می دهد ، به نحوی می کوشد احساس خودرا ازآن به مخاطب هایش مستقیما برساند. عاصف یکی از شاعران است که توانسته پیامش را به رسایی تمام به مخاطب اش برساند . استفاده از سمبول و اسطوره ویژه گی های عمده شعر اورا تشکیل می دهد.
مثل يك غصه‌ي بعد از ظهري
مي‌نشيني كنار من آرام
پشت كلكين جهان دچار خودش
اين طرف ما دچار يك بحران
پشت كلكين جهان گره خورده است
با اتم، سياست، هواي آلوده
اين طرف دست‌هاي نگران
پنجره، اشتياق، بوسه و نان
پشت كلكين غروب پاييزي
مردمك‌هاي با ايمان
كه فقط چاي و قهوه مي‌نوشند
شعر مي‌خوانند، فال مي‌گيرند.
اين طرف بوسه‌هاي مرتد و كافر
اين طرف خنده‌هاي مذاب
دست‌هاي متهم به حلق آويز
دست‌هاي متهم به دوزخ آغوش
گاهي احساس مي‌كنم غرقم
آن‌چنان در شكوه اندامت
كه فقط دست‌هاي تو توانا است
بكشد تكه‌تكه از توفان
بوي پيراهن و عقيقم را
بنشاند شبيه يك گلدان
پشت كلكين مضطرب بي‌خواب!
آن طرف مردهاي ناهموار
بوسه‌هاي كذايي و لبخند
بوي الكل، سياست و مرداب
اين طرف دوتا گلدان
گوشواره‌هاي نگران
آن طرف يك جهان بي‌عنوان
اين طرف يك جهان بي پايان...
سید عاصف حسینی در قالب غزل آزمون خوبی نداده است ، او نتوانسته در این قالب خوب بدرخشد. بطور مثال در شعر پاین ما کمبود های را شاهد هستیم. اول اینکه در وزن عروضی دچار مشکل است . دوم اینکه همیشه در غزل هایش کمتر متوجه خواست مخاطب است . غزل های عاصف تهی از پیام می باشد .
**********
اما اگر ما در مورد شعر های سپید عاصف بخواهیم نظر بدهیم ؛ بدیهی است که دچار نوعی گرفته گی از فضای شعری عاصف می شویم . این شاعر در شعر سپید توانسته آنچه که می خواهد بگوید . شعر سپید عاصف مملو از حرف های تازه و نو است که خواننده رابه عمق زنده گی می برد . عاصف از شگرد های فلسفی در شعر های سپیدش به خوبی کار می گیرد. گاهی می خواهد آنچه که نا گفته مانده با زبان شعر سپید به تمام عالم وآدم فریاد کند. عاصف در شعرش متعهدانه با خواننده گانش است .زبان شعری او فلسفی است وگاهی هم درشعرهایش ازشاملوتاثیر پذیرفته است .امادرکل درشعرهای سپیدش جلوه گاهی خوبی داشته است.
