انسان آزاد تولد یافته ودرهمه جا به زنجیرکشیده شده است. (ژان ژاک روسو)
دوروزپیش، دوزن درولسوالی دولینه ی ولایت مرکزی غورافغانستان درحضور مردم شلاق خوردند. طبق گزارشها، این دوزن به دلیل فرار ازمنزل شوهران شان توسط ملای مسجد محکوم به مجازات گردیده اند. خبرنگاران میگویند این دوزن به زور به شوهر داده شده بودند وپس ازفرار، درولسوالی چشت ولایت هرات توسط پلیس محلی دستگیر وبه خانه های شان برگردانده شده اند. منابع افزوده اند؛ حکم ملا امام مسجد توسط یک قوماندان محلی که گفته میشود ازملیشه های سابق مجاهدین است عملی شده است. این قوماندان ملیشه، ازحمایت کامل دولت حامد کرزی برخوردار است ودرمنطقه یک حکومت استبدادی مطلق را راه اندازی نموده است. اوزندان شخصی نیز دارد وهرکسی را که دلش خواست زندانی ویا مجازات این چنینی میکند.
درجامعه عقب مانده افغانستان زیرهرنامی زنان مورد خشونت قرار میگیرند وبه انحصار کشانده میشوند. فرهنگ زن ستیزی وخشونت علیه زنان درافغانستان ریشه های عمیقی دارد ومألفه های اساسی آن را میتوان دین، سنت های قومی، تعصب، باور به تابوهای مذهبی، اندیشه ی مردسالاری مبتنی برباورهای دینی و فرهنگ زن ستیزی حاکمان دینی دانست. اینها همه وهمه پدیده های زن ستیزیک جامعه قبیلوی-سنتی چون افغانستان است که اززن یک موجود ضعیف میسازد ودرخیلی ازموارد، آنان را ازداشتن فضایل انسانی محروم می سازد. گرچند بعد ازسقوط رژیم طالبان گمان میرفت دربهبود وضعیت زنان توجه صورت گیرد اما متاسفانه تبعیض، حق تلفی وخشونت علیه زنان روزبه روز گسترده تر گردیده ودولت همیشه ازآن چشم پوشی نموده است، درزمان حکومت کرزی خشونت علیه زنان افغانستان به بالاترین حدش رسیده است . فروش دختران درمقابل سگهای جنگی، تجاوز حتا به دختران هفت ساله، قتل وازدواج های اجباری وصدها نوع خشونت وجنایت علیه زنان درزیرسایه حکومت دموکراسی کرزی دراین چند سال رخ داده است اما هیچ گاهی آب ازآب تکان نخورده ودولت هیچ گاهی درفکر محاکمه عاملان این خشونت ها نبوده است.
اینگونه خشونت ها اکثرا زیرنام دین بالای زنان اعمال میشود. شاید هم بزرگترین پشتوانه یکملای مسجد درصادر کردن فتوا علیه یک زن؛ برداشت های غلطی باشد که ازدین سنتی اش دارد، این برداشت های قرون وسطایی ازدین است که همیشه زنان را که نیم ازپیکره جامعه انسانی را تشکیل میدهد؛ ازصحنه فعالیت های اجتماعی دور سازد. اسلامگرایان سنتی همیشه ازباسواد شدن زنها وظاهرشدن آنها دراجتماع خودداری میکنند وفعالیت زنهارا فقط درچهار دیواری خانه محدودمیسازند. فکرمیکنم شاید تفسیر غلط ازبعضی این آیه هاست که دربعضی موارد مشکل ساز میشود. شما اول میبیند که اسلام بیان میکند که زن نیزمانند مرد، انسان است.
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ
( سورة الحجرات آیه 13)
دراین آیه زن و مرد هردو انسان ومساوی ذکرگردیده وهیچ کسی نمیتواند ازآن تفسیر سوء داشته باشد. اما درجای دیگرقرآن زنها مطیع وفرمانبردار ذکر شده که این خود مشکل سازاست. من یک مفسر دینی نیستم ولی حق دارم درمورد دینم حرف بزنم ونکاتی را که به آن شک دارم مورد تحقیق وبررسی قراردهم ونقد کنم. به نظر من دین برای رهنمایی بشر فرستاده شده است نه برای دربند کشیدن ودین باید طبق پیشرفت جامعه بانیازهای جامعه سازگاری داشته باشد. شما آیه 34 سوره نساء را بخوانید وبعد فکرکنید که آیا این آیه درخیلی ازموارد مورد سوء استفاد روحانی نما ها وحاکمان دینی قرار نمیگیرد؟
الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا ﴿سوره نساء آیه 34﴾
"مردان سرپرست زنانند به دليل آنكه خدا برخى از ايشان را بر برخى برترى داده و [نيز] به دليل آنكه از اموالشان خرج مىكنند پس زنان درستكار فرمانبردارند [و] به پاس آنچه خدا [براى آنان] حفظ كرده اسرار [شوهران خود] را حفظ مىكنند و زنانى را كه از نافرمانى آنان بيم داريد [نخست] پندشان دهيد و [بعد] در خوابگاهها از ايشان دورى كنيد و [اگر تاثير نكرد] آنان را ترك كنيد پس اگر شما را اطاعت كردند [ديگر] بر آنها هيچ راهى [براى سرزنش] مجوييد كه خدا والاى بزرگ است ."
اگر چنین است، پس چه باید کرد؟ آیا وظیفه کیست تا تفسیرجدیدی از دین را برای مردم پیش کش کند؟ آیا دین اسلام زنان را ازبردگی رها کرده است ویا آنها را به نحوی به زنجیر کشیده است؟
0 نظرات شما:
ارسال یک نظر